Sem was de eerste weken niet jaloers, althans hij vertoonde geen jaloers gedrag.
Stijn was de eerste weken erg makkelijk.
Ik kon hem makkelijk weg leggen in wieg of box.
De laatste paar dagen heeft Stijn veel last van krampjes.
Als ik hem probeer weg le leggen in zijn wieg, begint hij meteen de huilen.
Hij houdt dan niet op met huilen.
M.a.w. ik til Stijn de hele dag of in de draagdoek. Ik heb Stijn dus continu dicht bij me.
Sem is nu wel echt jaloers geworden. Hij heeft de baby geknepen, iets naar zijn hoofd gegooid en vandaag zei hij duidelijk dat hij met mamma een boekje wilde lezen ( en niet met iemand anders).
Ik heb even geen oplossing, maar ik vind het vreselijk voor Sem.
Ik wou dat ik me in 2-en kon splitsen.
Mijn man heeft op dit moment te drukke dagen. Mijn moeder is de hele week weg, en een andere vriendin kan ook niet.
Dit soort dingen valt me eigenlijk veel zwaarder dan die gebroken nachten.
Nu toch wel jaloers
Re: Nu toch wel jaloers
Moeilijk he! Het is ook gewoon heel erg wennen on je aandacht te verdelen, zowel voor jou als voor hem. De enige tip die ik je kan geven is om elke dag toch een paar momentjes exclusieve aandacht in te bouwen. Op dit soort dagen lukt dat niet op de bank maar misschien wel buiten tijdens een wandeling naar de speeltuin of iets dergelijks?
Het is een fase!!
Het is een fase!!
Moeder van Lotte (13-04-2007) en Bram (21-12-2008) en Jasmijn (22-08-2011)