De kraamweek is afgelopen. Mijn herstel verliep wonderlijk voorspoedig. Mijn baarmoeder trok zich (met behulp van venijnige naweeën) heel snel terug en ik had minder last van kraamtranen, hechtingen en nachtzweten dan ik had verwacht. N viel wat af, maar kwam ook al snel weer aan en heeft niet of nauwelijks geel gezien.
De kraamverzorgster verveelde zich en zat duidelijk liever in een gezin met meer problemen. Bij het afvallen begon ze direct over bijvoeden... wel in een zin als "Ja, anders moet je gaan bijvoeden en dat willen we absoluut niet!", maar met een blik die toch iets anders zei. Ik heb mijn mond maar gehouden tot de verloskundige er was, want hun advies moet de kv volgen (ik niet, trouwens). De vk was gelukkig heel duidelijk: niet 's nachts iedere drie uur wakker maken, hoor! Dit kind komt er wel. En dat dacht ik ook
Goed, er was dus niet echt een klik met de doemdenkende kv en ze had helaas ook geen klik met de andere kinderen (getuige een bezoek aan de speeltuin van maar liefst tien minuten), maar ze heeft wel heel goed voor me gezorgd, ik heb geen moment honger gehad en ik ben echt goed aan mijn rust gekomen. Dat is heel belangrijk en in een gezin met al twee kinderen ook echt niet makkelijk (merk ik extra nu ze weg is). N is een heerlijk kind. Rustig, maar met leuke alerte periodes waarin ze heel geconcentreerd om zich heen kijkt en ook niet in de wagenbak of wieg wil liggen, maar bij ons op schoot of in de doek wil
Het grootste (enige) probleem is de borstvoeding (en daar komt ze...). Ik kreeg snel kloofjes, ging voeden met een tepelhoedje, ze kreeg links niet goed meer leeg.... en bingo: een eng rode borst en een flinke borstontsteking, de dag nadat de kv weg was. Ik heb gelijk de hap gebeld (dit was zaterdag) en met antibiotica (en zonder de hoedjes) gaat het nu een stuk beter. Tussen voedingen gebruik ik mother mates tegen de kloofjes, maar ik vind nog steeds dat ze haar mond niet echt ver genoeg open doet. En ik vind het voeden eng, dus het is nogal een geworstel iedere keer. Dat je ook bij een derde weer zo kunt zitten stuntelen...
Het gaat vast vanzelf wel beter worden, maar als iemand een tip heeft hoe ik kan zorgen dat ze een grotere mond maakt (en even open houdt zodat ik tijd heb om aan te koppelen), graag! Ik wil nog wel even zelf aankoppelen, want ik vind het nu nog te eng om het helemaal aan haar over te laten.
@
. Ik was blij toen hij na een paar weken wat groter was, en het probleem vanzelf opgelost was. Al moet ik zeggen dat ik nog steeds vind dat hij een klein mondje heeft, maar dat zal wel bij zijn extreem kleine hoofd passen.
