
Tijdens het voeden (met name als hij bijna klaar is) schampt hij steeds met die 2 venijnige puntjes langs mijn tepel.
Maar vanmorgen heeft hij echt doorgebeten, tot bloedens toe.... En nu, ruim 3 uur later, is het nog steeds pijnlijk. Alleen het idee al dat hij straks weer wil drinken maakt dat ik met kromme tenen ga zitten.
Denk dat ik straks maar even ga kolven, kan hij van manlief de fles krijgen...
Maar verder is hij nog steeds lief en schattig hoor!

Na de baby- en peutertijd van Danique met veel huilen, reflux, heupafwijkingen, operaties en fysio met voor mijzelf een depressie als gevolg had ik niet durven dromen dat ik ook nog zo zou kunnen genieten.
Depressie?? Echt niet! Ik zit nog steeds op een blauwe wolk hier en dat al bijna 7 maanden lang!

En ik blijf er nog even lekker op zitten als jullie 't niet erg vinden... (moet dat boefje alleen wel stoppen met bijten)