Hij was vanochtend buiten aan het (loop)fietsen, en stunten natuurlijk... heel hard aan komen fietsen en dan op het laatste moment je stuur omgooien, en dat ging dus fout! Dus hij lanceerde zichzelf van z'n fiets af, en landde heel handig op z'n mond. Resultaat: een scheur in z'n voortand.

Dus meteen de tandarts gebeld (waar ik gisteren nog was om een verstandskies te laten trekken) en we konden gelukkig 20 minuten later al terecht.
Helaas is het geen oppervlakkig scheurtje, maar ging ie helemaal rondom. Normaal gesproken zou hij het boren en vullen, maar hij wilde Je!mer niet met 2,5 jaar al een tandartstrauma bezorgen. Dus hij heeft het alleen schoongeblazen en vastgezet met een vulling. En nu is het dus afwachten wat er gaat gebeuren, het kan zijn dat dit gewoon blijft zitten, maar het kan ook alsnog loslaten. En dan moet ie dus wel rigoureuzer te werk gaan... Dus we hopen dat dit nog een hele tijd blijft zitten, en Je!mer niet weer vol op z'n mond valt. Al is de kans op dat laatste erg klein, op de een of andere manier ziet ie altijd kans op z'n koppie te landen!
Maar wat was mijn kleine mannetje stoer!! Hij vond het echt heel erg spannend, de hele tijd huilen en knuffelen, maar hij heeft het heel erg goed gedaan. Hij bleef doodstil in de stoel zitten (op af en toe een snik na), deed netjes z' mond open en hield 'm ook open! De tranen liepen langs z'n wangen, je kon mijn hart horen breken (en m'n tsr zien, maar dat is een ander draadje geloof ik

En volgens mij heeft ie er ook geen trauma van opgelopen, want toen we bijna de deur uit zouden, wilde de tandarts nog even voelen of er geen scherpe kantjes aan zaten, en toen liep ie heel rustig naar hem toe en deed z'n mond weer open (en zei heel schattig "Iehhhh" net als bij het tandenpoetsen).
Toen gingen we weg, zei hij "Dahaa" en zwaaide even naar de beste man!
