Leuk he wat die kinderen allemaal leren nu.
Rosalyn is vandaag precies 20 maanden oud

wat gaat het snel.
Ze is echt een jongste kindje. Hangt overduidelijk meer aan mij dan dat de andere 2 meiden deden. Als ik haar op schoot heb en Elize komt erbij zitten dan probeert ze haar zus weg te duwen of knijpen, echt tegen het gemene aan. En maar dreinen totdat ze het rijk weer alleen heeft. Ongelofelijk.
Praten doet ze nog niet echt goed.
Poe is poes.
Ato is auto
etu is eten
opu is open.
uit....is uit. Dat woordje is haar favoriet (uit de kinderstoel, uit bed uit de autostoel, naar buiten is ook uit...)
Verder herhaalt ze veel klanken en ik begrijp haar goed, maar een ander zou er nog niet veel uithalen. Ze is in praten overduidelijk een stuk trager dan haar zussen waren. Maar ze begrijpt alles en kan zichzelf goed redden. Ze krijgt alles voor elkaar wat ze wil.
Ik moet trouwens een stuk minder apart zetten dan bij haar beide zusjes. Die zaten overal aan, nu kan ik gewoon alles laten staan op tafel. Vanmiddag was ik op bezoek bij een vriendin en ze bleef keurig netjes overal vanaf waar ze niet aan mocht komen. Heerlijk.
Traplopen kan ze wel maar ik vertrouw het nog niet voldoende om het haar alleen te laten doen, ik blijf altijd voor en achter haar lopen. Duurt denk nog wel even voor ik dat aan durf met die harde houten trap van ons.
Eten doet ze goed, vooral is ze gek op pasta. Bloemkool en boontjes vind ze ook super lekker. Gaat er achter elkaar in.
Brood is een ander verhaal, beetje net zoals bij Corina, pindakaas en smeerworst gaat aardig, maar losse worst word er gewoon afgegeten en het brood word links gelegd of nog beter op de grond gegooid.
Verder staat ze diverse malen per uur voor de lade in de keuken waarvan ze weet dat daar lekkere dingen in liggen, gek kan ik daar van worden. En dat levert dus ook een aantal keer per dag een goede driftige huilbui op, omdat ze niks krijgt.
Slapen overdag gaat prima, alleen 's avonds bij het naar bed brengen kan het soms wel een half uur duren voordat ze slaapt, ik moet er echt bij blijven, echt verlatingsangst. Als ik de kamer verlaat gaat ze zo overstuur huilen dat het dan wel tot een 1,5 uur kan duren eer ze weer een beetje tot rust gekomen is. We moeten wel ooit weer gaan leren om haar zelf in slaap te laten vallen.
En Corina, wat goed van je dat je nog stees bv geeft. Wij zijn in maart gestopt, dus 15 maanden gevoed. Maar als jullie het allebei nog fijn vinden, heerlijk toch?
Annemiek, moeder van 3 dochters, jan 2006, jan 2008, dec 2009 en een zoon sinds 4 juni 2016.