). Hij was/is behoorlijk verslaafd aan dat ding (al krijgt hij er alleen een om te slapen), maar we vonden het tijd worden om dit patroon te doorbreken. Op zijn verjaardag en de dag van zijn feestje mocht hij zijn speen nog hebben. Gisterenmiddag heeft hij ze zelf in de prullenbak gegooid. Hij heeft een nieuwe knuffel ter vervanging gekregen en ik had hem een kadootje beloofd dat hij zelf mocht uitkiezen. Gistermiddag begon het gejammer om dat ding, toen het tijd was voor de middagslaap. Ik vond het wel zielig, hij was zó ontzettend verdrietig. Maar we konden niet meer terug, anders komen we er nooit vanaf. Hij heeft de middagslaap dan ook overgeslagen. Later waren we op een verjaardag met mijn moeder, en toen had hij bedacht dat hij wel bij haar wilde eten. "Ik ga bij oma eten en papa en mama gaan naar huis." Toen ging er een belletje rinkelen, die boef. Want oma heeft ook een speen, en die mocht hij dan vast wel. HIj was het er dus niet mee eens dat wij dan ook bij opa en oma gingen eten! Ook daar heeft hij geen speen gekregen.
's Avonds ging hij moeiteloos zonder speen slapen. Vannacht werd hij wel weer huilend wakker, op zoek naar zijn speen. Na een hele tijd troosten en overtuigen, heb ik hem bij ons in bed in slaap gekregen.
Vanmiddag heeft hij er niet meer om gevraagd, al wil hij niet meer gaan slapen nu hij dat ding niet meer heeft. Vanavond wederom gaan slapen zonder problemen. Ik ben benieuwd hoe het vannacht zal gaan...
